Castratie bij de reu

Onder castratie van het mannelijk dier verstaan we het verwijderen van de testikels.

Bij diverse diersoorten behoort de castratie van het mannelijk dier tot een min of meer 'normale' ingreep.

Echter de dierenartsen huldigen de opvatting dat een bij een huishond de castratie van de reu niet echt standaard uitgevoerd moet worden maar dat hiervoor een indicatie medisch of sociaal moet zijn.

Meestal is er dan ook een speciale reden waarom de eigenaar of dierenarts zal besluiten tot castratie over te gaan.

Dierenartsen noemen dat indicaties.

Deze indicaties kunnen grofweg in de volgende categorieën worden onderverdeeld:

 Gedragsproblemen.

Ongewenst seksueel gedrag. 

Hieronder valt het "rijden" op uitgestoken benen of kussens.

Het proberen te "dekken" van de kat of andere huisdieren.

Een andere reden kan zijn wanneer iemand een teefje én een reu in huis heeft.

Als de teef gewoon loops wordt kan men wel proberen de dieren drie weken uit elkaar te houden, maar "verlangen" maakt erg vindingrijk ook voor honden !. 

Dus het is niet zozeer de vraag óf het misgaat maar eerder de vraag wánneer het misgaat.

Als het tijdens de ene loopsheid niet is, dan tijdens de volgende loopsheid wel.

In de praktijkervaring moet de teef in zulke gevallen zeker 2-3x in haar leven naar de dierenarts voor een "morning"after prik vanwege een ongewenste dekking.

 Weglopen:

Sommige reuen vinden het heerlijk om op stap te gaan in de buurt om te kijken en ruiken (!) of er nog loopse teefjes in de buurt zijn.

De ene reu doet dit af en toe, andere reuen doen het bijvoorbeeld driemaal daags zodra ze geroken hebben tijdens het uitlaten dat er een loopse teef in de buurt is geweest.

Wegloop gedrag is natuurlijk vervelend voor de baas en zeer gevaarlijk voor de hond.

Een reu die met zijn verliefde kop achter de teven aanloopt of met concurrerende reuen wil vechten, kijkt vaak nauwelijks uit bij het oversteken van de straat en kan dan al heel gemakkelijk een hardhandige aanvaring krijgen met een auto.

 Geurvlaggen plaatsten.

De reuen de neiging hebben overal hun territorium af te bakenen wordt de baas bij iedere uitlaatronde wel weer duidelijk gemaakt.

Overal moet even een plasje over, desnoods 50x per wandeling.

Dit is normaal, maar wanneer de hond dit in huis gaat doen ontstaat er een probleem. Meestal is er dan sprake van een dominantieprobleem.

De reu ziet het huis als zijn territorium en niet als dat van zijn baas.

Hier helpt castratie niet maar is en gehoorzaamheids of gedragscursus eerder aangewezen. Het plaatsen van geurvlagen (binnen en buiten) wordt overigens wel een stuk minder na castratie.

 Agressie :

Hier dient heel duidelijk goed gekeken te worden van welke soort agressie er sprake is.

-tegen mensen:

Een hond die zijn baas of anderen bijt zal hier VRIJWEL NOOIT mee ophouden als hij gecastreerd wordt.

Wel kan een castratie soms wat helpen indien tegelijkertijd een gedrags- en gehoorzaamheidscursus wordt gevolgd wordt, maar dat een "lastige"hond wel een lammetje wordt na castratie is een hardnekkige fabel.

-tegen alle andere honden

Als een reu wil vechten met  zowel teven en reuen ligt hier meestal een niet hormonaal en niet geslachtgebonden reden aan ten grondslag. Castratie zal hier dan ook zelden helpen.

Ook hier is gedragtherapie op zijn plaats, hoewel sommige honden echt "geflipt" raken zodra ze andere honden zien.

-alleen tegen andere reuen

Als iemand twee reuen in huis heeft die regelmatig heftig echten is castratie van beide reuen in 95% van de gevallen een oplossing met een gegarandeerd succes.

Bij dierenkliniek de vinden ze dit een prima oplossing.

Beter dan steeds met één of beide partijen naar de dierenarts om de "gaten"in het vel of oorranden weer te laten hechten.

Ook wanneer de hond tijdens het uitlaten vrijwel elke andere reu wel wil aanvliegen maar teven absoluut met rust raakt kan dit probleem met castratie simpel verholpen worden.

 Medische problemen

Prostaatproblemen.

 

Veel oudere honden hebben net als hun baasjes prostaatvergrotingen.

(zou het dan toch waar zijn dat de baas op de hond gaat lijken of was het nou andersom....).

Meestal gaan de prostaatproblemen bij de hond juist NIET met plasproblemen gepaard.

Wel kan de hond soms moeilijk poepen en soms komen er afgeplatte keutels uit omdat de ontlasting over de vergrootte prostaat in het bekken heen geperst moet worden.

Het meest voorkomende symptoom bij prostaatproblemen is echter druppels urine (vocht) verlies terwijl de hond gewoon rondloopt.

Af en toe is dit vocht lichtrood en bloederig van kleur.

De reu is niet echt incontinent en het zijn zelden grote hoeveelheden vocht. Maar het is wel een teken dat er wat aan de hand is.

Soms is de prostaat niet allen vergroot maar ook ontstoken en heeft de reu koorts.

De behandeling bestaat uit de toediening van antibiotica en tijdelijke (chemische ) of permanente (chirurgische) castratie.

Bij de dierenkliniek adviseren ze pas castratie als er óf ook al andere redenen voor castratie waren of als de prostaatproblemen steeds terugkomen.

 

Een andere prostaataandoening is de prostaatkapselcyste.

Dit is een vloeistof ophoping in de vergrootte prostaat of onder het kapsel.

Deze cystes kunnen wel een grapefruit tot een kleine handbal groot worden.

De reu is er meestal niet ziek van maar door de omvang kan de hond vaak moeilijk poepen.

Af en toe raakt zo'n cyste geïnfecteerd en ontstaat een prostaatkapselabces.

Hier kan de reu behoorlijk ziek van zien.

Prostaatkapselcystes worden meestal chirurgisch verwijderd via een buikoperatie.

Meestal wordt de reu dan gelijk gecastreerd om herhalingen van het probleem te voorkomen.

 Voorhuidontsteking.

Enige gelige uitvloeiing uit de voorhuid van een reu is wel normaal te noemen.

Echter bij sommige reuen neemt deze uitvloeiing zulke vormen aan dat het onhygiënisch in huis wordt.

Bij elke uitschud beurt vliegen bijvoorbeeld al de druppels in het rond.

Of de hond zit de hele dag aan zijn penis of voorhuid te likken of er liggen op de ligplek van de hond steeds gele vlekken.

In lichte gevallen helpt een tijdelijk chemische castratie met Tardak vaak voor een flinke periode, al dan niet gecombineerd met een antibioticum zalf of tabletten.

Komt het probleem steeds weer terug is castratie meestal een relatief simpele en definitieve oplossing van dit probleem.

 

Tumoren .

Prostaattumoren schijnen vaker voor te komen bij gecastreerde dan bij ongecastreerde reuen.

Meestal zijn prostaattumoren zeer agressief en is er geen behandeling meer mogelijk op het moment van ontdekking.

 

Testikeltumoren komen relatief vaak voor bij oudere reuen.

Meestal valt het de eigenaar op dat de ene testikel (teelbal) veel groter is dan de andere.

Deze tumoren zijn vaak wel kwaadaardig maar zaaien meestal pas heel laat uit.

Omdat ze van buitenaf goed zichtbaar vindt het weghalen van de aangetaste bal meestal op tijd plaats.

Van een echte castratie is meestal dan geen sprake omdat de andere testikel in principe gewoon kan blijven zitten als deze verder normaal is.

Hetzelfde geldt tav het al dan niet weghalen van niet afgedaalde testikels.
Bij niet afgedaalde testikels kan men de tumor herkennen als de hond plotseling links-en rechtszijdig bij hun middel kaal wordt met meestal zwartkleuring van de huid.
Als deze testikel wordt verwijdert zal het haar spontaan terug komen.

Deze vorm van kanker is altijd ingekapseld en en dus niet levensbedreigend voor uw hond !

 

Circumanaalklier gezwellen van het anusslijmvlies bij de reu zijn een andere categorie van tumoren.

Deze vaak blauwige of blauwrode gezwellen komen alleen voor bij reuen zitten vaak onder of rondom de anus.

Ze groeien langzaam en zijn in principe meestal niet kwaadaardig.

Wel komen ze vaak meervoudig voor (enkel bulten van verschillende grootte naast elkaar).

Het grote probleem is dat ze op een gegeven moment openbreken en gemakkelijk bloeden.

Overal waar de hond gaat zitten ontstaan dan bloedvlekjes in huis.

Grote open gezwellen kunnen het beste chirurgisch verwijderd worden.

Deze gezwellen ontstaan onder invloed van het mannelijke hormoon testosteron.

Zodra de reu gecastreerd wordt verdwijnen de kleine gezwellen en wordt het ontstaan van nieuwe gezwellen voorkomen.

 

 De operatie techniek:

Bij de castratie wordt er voor de balzak één sneetje gemaakt waardoor beide testikels verwijderd kunnen worden.

De snee wordt expres niet in de balzak gemaakt omdat er soms wat tijdelijke zwelling van de balzak door wondvocht optreedt na castratie.

Als er dan ook een wond zit op die plek geneest deze veel moeizamer.

Bij de castratie worden beide testikels met de bijballen en de zaadstrengen plus bloedvaten afgebonden en verwijderd.

Hierna worden er niet alleen geen zaadcellen meer gemaakt waardoor de hond onvruchtbaar wordt, maar wordt ook de productie van het mannelijk hormoon testeron voorkomen.

Alle typisch mannelijke gedragingen worden daarna een stuk minder of verdwijnen.

 

 Na- en bijwerkingen van de castratie:

De nawerkingen van de castratie zijn maar kortdurend.

Aangezien het een relatief lichte ingreep is die onder een kortwerkende verdoving wordt uitgevoerd zal de hond vrij snel weer de oude zijn.

Juist omdat de hond vrij snel weer alert is en de snee op een snel irriterende plek in de liezen zit, moet de hond beslist een kraag of een T-shirt om.

Gebeurt dat niet omdat de baas dat "zielig" vindt, is de kans groot dan de hond juist bij deze ingreep de hechtingen al binnen een paar uur uit de wond gevreten heeft.

Waarna of een flinke bloeding ontstaat of alles weer opnieuw gehecht moet worden.

Een enkele keer krijgt de hond tijdelijk een wat blauwe bloeduitstorting in de huid van zijn balzak.

Deze is meestal op het moment van het eventuele verwijderen van de huidhechtingen na 10 dagen grotendeels al weer verdwenen.

 

Na de castratie wordt reu niet minder actief maar wordt wel de stofwisseling van de reu iets anders.

Het dier verbruikt wat minder energie.

De meeste honden eten dan gewoon ook iets minder en dan veranderd er niets.

Sommige honden blijven echter op het oude niveau door eten en krijgen de neiging toe te nemen in gewicht.

Na castratie moet gedurende 1-3 maanden even extra op het gewicht van de hond gelet worden.

Als de hond zwaarder wordt moet de hoeveelheid voer met ca. 20-25% gereduceerd worden of moet gekozen worden voor een laagcalorie of vetarm dieet.

Waarna ook deze honden keurig slank en actief blijven.

 

 Chemische castratie.

Soms kan een zogenaamde chemische castratie een tijdelijke oplossing zijn bij prostaatproblemen, voorhuidontstekingen of als "test" voor de uitwerking van een echte castratie bij bijv. weglopen of het vechten met andere reuen.

De hond krijgt dan afhankelijk van de indicatie 1 of 2 injectie met delmadinonacetaat ofwel Tardak.

Deze injecties werken één tot enkele weken.

Daarna keren alle mannelijke hormonen en functies weer normaal terug.

 

 TERUG